Mijn naam is Navid en mijn beste vriendin Jozefien is op het spectrum. Speciaal voor de internationale dag van de vriendschap wil ik, als neurotypisch persoon, mijn ervaringen delen over mijn vriendschap met haar.
Voordat ik Jozefien leerde kennen, had ik geen ervaring met mensen op het spectrum. Het opbouwen van een relatie was een grote leerervaring met ups en downs. Het resultaat is een sterke band, vol liefde en vertrouwen, die alle moeite waard is geweest.
Door haar heb ik geleerd dat ik non-verbale communicatie vanzelfsprekend vond. Toen ik jonger was, had ik moeite om te begrijpen waarom ze mijn gemoedstoestand niet kon aanvoelen of waarom ze al haar gevoelens spontaan uitte. Jozefien heeft mij geleerd over het belang van duidelijk communiceren. Als je gevoelens en verwachtingen kenbaar wilt maken, is het een meerwaarde als je dit heel duidelijk zegt of schrijft. Daarnaast ben ik jaloers op hoe open ze kan zijn over haar emoties.
Ik heb gezien welke uitdagingen zij in onze maatschappij ervaart. Mensen zien haar directheid vaak als onbeleefd, terwijl dit meestal niet haar bedoeling is. Deze zaken maken mij soms machteloos. Ik weet dat zij een geweldig persoon is met een mooi hart, maar wie niet de moeite doet om haar te leren kennen, ziet dit niet.
Een groot voordeel in onze relatie is dat ik altijd weet hoe ze zich voelt. Haar gevoelens zijn duidelijk, haar gedachten worden steeds geformuleerd, er is nooit onduidelijkheid over wat ze graag heeft en wat niet. Dit geeft mij rust en zekerheid. Door een veilige ruimte te creëren, heeft ze de kans om haar emoties zonder oordeel te uiten. Intense emoties putten haar fysiek en mentaal uit, wat problematisch is als je niet op een plaats bent waar je kan uitrusten. Alleen is het moeilijk voor haar om daar zelf de rem op te zetten.
Persoonlijk ervaar ik haar hulp in mijn leven als meer kleurrijk, terwijl ik haar meer op een grijze, zwart-witte manier help.
Onze vriendschap is niet eenzijdig. Jozefien heeft mij veel geholpen. Ik kan haar helpen met praktische zaken zoals administratie en communicatie. Zij helpt mij op zoveel andere vlakken. Ze geeft me reminders en digitale uitnodigingen voor mijn agenda. Shoppen en kleren kiezen is voor mij moeilijk en alleen verloopt dit nooit vlot. Ze luistert naar mij zonder dat ik het doorheb en verrast me vaak met dingen die ik vergeten was. Persoonlijk ervaar ik haar hulp in mijn leven als meer kleurrijk, terwijl ik haar meer op een grijze, zwart-witte manier help.
Op reis gaan met haar is fantastisch. Ik ben altijd een persoon geweest die niet veel voorbereidt, maar toen we naar Palma gingen, had ze een Google Maps-kaart voorbereid met minstens 30 gecategoriseerde pins. Ze had opgezocht waar we konden ontbijten, lunchen, en dineren, welke musea interessant zijn voor ons. Haar research was onze houvast en het heeft alles zoveel vlotter laten verlopen. Dit was ook de eerste keer dat we met zijn tweetjes op reis zijn geweest en na al die jaren heeft ze me nog steeds weten te verrassen.
Een vriendschap tussen iemand die neurotypisch is en iemand die neurodivergent is, is zeker mogelijk. Zoals iedere vriendschap vraagt het veel energie, geduld en begrip van beide partijen. Communicatie en empathie zijn daarbij de belangrijkste kernwoorden. Het allerbelangrijkste is elkaar duidelijk laten weten dat je elkaar graag ziet.
