Historiek autismevriendelijk steden en gemeenten

Op 22 december 2017 keurde de Vlaamse Regering, met Jo Vandeurzen, Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, het Vlaams Actieplan Autisme goed. Dit plan is de katalysator naar een meer autismevriendelijke Vlaamse samenleving. Voor het streven hiernaar is een integrale, maar tegelijk stapsgewijze en specifieke aanpak nodig. Met concrete acties die over verschillende levens- en beleidsdomeinen heen lopen zoals wonen, onderwijs, werk, gelijke kansen, zorg.

Focus op steden en gemeenten

Met dit in het achterhoofd zette VVA het initiatief op poten om Steden en Gemeenten autismevriendelijker te maken. 

In 2019 zet VVA de voorbereidende stappen voor het pilootproject ‘Steden en Gemeenten’. VVA wil zicht krijgen op de noden en kansen in een lokale beleidscontext. 
•    Hoe kunnen gemeenten meer autismevriendelijk worden en wat heeft de hele lokale bevolking daarbij te winnen? 
•    Hoe kan een gemeente bijdragen aan een inclusieve samenleving? 
•    Welke rol kunnen VVA en/of andere instanties daarbij spelen? 
•    En hoe kan VVA ervaringsdeskundigheid aanreiken in deze context?  
 

Het zou voor veel mensen helpen om een snoezelruimte of stilteplek te hebben. Een plek waar je even kan bekomen tijdens drukke evenementen.

In onze gemeente kan elke aanvraag via de website of per mail gebeuren zodat je niet steeds moet bellen of langskomen.

Men droomt ook vaak van bewegwijzering met pictogrammen naar het zwembad, naar toiletten of zelfs gewoon naar de in- of uitgang.

Onderzoeksfase

Eerst was een helder beeld nodig van de noden, ontwikkelingen en mogelijkheden in dit kader. Wie speelt een cruciale rol en waar is samenwerking mogelijk? Daarom verzamelt VVA in 2021 en 2022 zoveel mogelijk informatie via overleg met Ilse Noens (hoogleraar orthopedagogiek KULeuven en coördinator Leuven Autism Research), Vzw Lus, Autiscoop: Annemie Mertens, Liga Autisme Vlaanderen, Toerisme voor Autisme, Sterkmakers in autisme, Sam vzw, VVSG, Inter, Participate , Ota vzw, Psysense, Hus en Miild. Er werd ook een bevraging georganiseerd bij ervaringsdeskundigen.

Uit deze onderzoeksfase zijn volgende conclusies gekomen:
•    Personeelsleden van steden en gemeenten vaak geen kennis hebben over autisme. 
•    De communicatie in gemeentehuizen en lokale publieke gebouwen vaak onduidelijk is.   
•    De hulpverlening voor personen met autisme versnipperd is en er nood is aan een gecentraliseerd infopunt per gemeente.   
•    Personen met autisme vaak een tekort hebben aan netwerk en zich vaak eenzaam voelen.    
 

FacebookTwitterShare