Dagelijks leven

Toen ik 15 jaar oud was kreeg ik de diagnose autisme. Het was een opluchting, maar tegelijkertijd kwamen er heel veel vragen naar boven. Zo wist ik waarom ik anders was dan anderen en hele dagen met kaarten en een rekenmachine kon doorbrengen, maar was het ook niet gemakkelijk om te weten wat er allemaal door het autisme kwam en wat niet. 

Mijn naam is Ken, ik ben 36 jaar. Sinds mijn 33ste heb ik officieel autisme. 
Als kind had ik verschillende symptomen en ziektebeelden die pas op latere leeftijd als puzzelstukjes in elkaar vielen. 
Ik had al een aanzienlijk medisch dossier op mijn 16 jaar. Ik had last van spiersamentrekkingen door koorts, de vallende ziekte en allergische reacties. Ik kon mijn vingergewrichten plooien en mijn schouders konden gedeeltelijk uit hun positie geraken wat spierverrekkingen en spierscheuren veroorzaakte. Mijn huid was rekbaar aan handen en knieën. In de voorbije jaren zijn er nog symptomen bijgekomen. Ik wil dit verhaal graag met jullie delen, want gezondheid en daarover kunnen praten vind ik belangrijk. 

Ik ben Foeke, 33 jaar. Ik heb de diagnose van autisme.
Ik heb jaren voltijds gewerkt bij een beursstandenbouwer, maar toen corona kwam en ik alleen ging wonen kwamen er te veel zaken op mij af en ikzelf had te hoge verwachtingen waar ik meestal niet aan kon voldoen op vlak van het zelfstandig wonen. Ik dacht dat ik alles wat het alleen wonen vraagt, alleen ging aankunnen, zoals zelf poetsen en wou hiervoor in eerste instantie geen begeleiding.