Mijn vrijwilligersengagement als regioverantwoordelijke

Ik was al een hele tijd vast aanwezig op de avonden in Lier, toen de verantwoordelijke een vervanger zocht en de vraag aan mij stelde. Ik heb geen moment getwijfeld. De VVA-avonden zijn vanaf het begin steeds een enorme steun voor me geweest, een plek waar mensen je begrijpen zonder dat je alle details moet vertellen. Dat mocht niet stoppen.

Op zich brengt het niet zoveel werk met zich mee. Twee maal per jaar zoek ik data en reserveer ik daarvoor onze locatie. Dan bekijk ik welke onderwerpen aan bod kunnen komen. Daarvoor leg ik mijn oor te luister op de avonden en hou ik rekening met wat ik al eerder programmeerde. Ik zorg er ook voor dat er regelmatig basis-onderwerpen aan bod komen, zoals: Wat is autisme? Er zijn steeds weer mensen die voor zichzelf of hun kind(eren) een diagnose krijgen en die hebben echt nood aan deze basis.
De dag zelf haal ik ’s morgens de sleutel van de zaal op. Ongeveer een uur voor de avond van start gaat, ben ik zelf aanwezig om tafels en stoelen klaar te zetten. Eens dat gedaan is, komen de mensen druppelsgewijs aan. Ik ontvang hen en geef hen een invulstrookje in verband met hun aanwezigheid die avond. En dan is het tijd om te luisteren naar ervaringsdeskundigen. Die zijn zonder twijfel DE kracht van de VVA: de ervaringen van ouders en personen met autisme geven ons een unieke kijk op hoe het is om met autisme te leven.
Die avonden worden aangevuld met zo nu en dan een professionele spreker die een onderwerp toelicht en daarbij ook vragen van de aanwezigen beantwoordt.

Ouders en mensen met autisme vinden er gehoor voor de moeilijkheden waar ze tegenaan lopen, ze hebben er deugd aan, en dat geeft mij dan weer energie

Halverwege de avond voorzie ik steeds een pauze, zodat mensen even op adem kunnen komen en een babbeltje kunnen slaan met andere aanwezigen. Maar iemand die liever even alleen een luchtje schept, wordt daar niet raar voor bekeken. Je mag zijn wie je bent.
De volgende dag breng ik de sleutel weer weg en reken ik de verbruikte drank af. Meer komt daar niet bij kijken.

Ook nu ik regio-verantwoordelijke ben, betekenen de avonden nog steeds veel voor mij. Ouders en personen met autisme vinden er gehoor voor de moeilijkheden waar ze tegenaan lopen. Ze mogen actief deelnemen of gewoon luisteren. Maar de meesten hebben er deugd van om daar samen te zijn. En dat geeft mij zelf dan weer energie. Het is zo fijn mensen hoop en kracht te geven, zodat ook zij weer verder kunnen. Als verantwoordelijke word je goed ondersteund.  Je hebt een vast aanspreekpunt bij de VVA en zo krijg je alle hulp die je nodig hebt. Op de intervisie die twee keer per jaar doorgaat, kan je nieuwe ideeën opdoen en tips uitwisselen om je avonden vlot te laten verlopen. Daarnaast biedt de VVA ook interessante vormingen aan om regioverantwoordelijken te ondersteunen.

 

Ingeborg

FacebookTwitterShare