Sinds 3 jaar ben ik aan het imkeren gegaan. Voor velen is een imker nog steeds een oudere man die op pensioen is en al zijn vrije tijd steekt in bezig zijn met de bijen. Dit beeld dient zeker bijgesteld te worden, deelnemers in de opleiding die ik volgde waren vooral 30- en 40-ers en best ook enkele vrouwen, in de minderheid weliswaar maar we zijn er wel. Dus in dat opzicht is deze interesse misschien niet zo heel uitzonderlijk.
De idee om te gaan imkeren, is eigenlijk geleidelijk aan gegroeid tijdens mijn burn-out in 2017. Het was noodzakelijk dat ik ging vertragen in mijn manier van leven. Ik ontdekte hartcoherent ademhalen en meditatie en door dichter bij mijn essentie te komen en bewuster in het leven te staan, kwamen zaken op mijn pad die ik vroeger nooit zou gezien hebben. Zo ook de imker-cursus.
Ik volgde een basiscursus bij een imker in de buurt. Ik heb nog steeds contact met die imker/opleider voor eventuele vragen en vooral om te blijven bijleren. Dat ervaar ik wel zeer intens, die drang om te blijven leren en te blijven zoeken naar nieuwe informatie rond bijen. Wekelijks is er een ‘zoom-meeting’ ? met imkers waar iedereen zijn verhaal kan doen en terecht kan met vragen. Dat voelt wel fijn omdat het zeer goed omkaderd is wat de topic zal zijn die we gaan bespreken … bijen. ? Maar het liefste ben ik gewoon bezig met de bijen.
Het echte imkerwerk loopt van februari tot na de zomer. In het voorjaar is het belangrijk de bijenvolken te gaan controleren of ze gezond zijn en of er genoeg bijen de winter zijn doorgekomen. Eenmaal de lente begint, de hazelaar en de fruitbomen in bloei komen dan is het zaaks om op te volgen dat de bijen voldoende plaats hebben om al het stuifmeel en de nectar die ze binnenbrengen een plaatsje te geven. Dit kan door broedbakken op elkaar te stapelen en zo in de hoogte de kasten te gaan uitbreiden. Als bijen onvoldoende ruimte hebben, dan bestaat de kans dat ze gaan zwermen en zelf ruimte gaan opzoeken.
Mijn passie voor bijen
Sinds vorig jaar oogsten we ook honing. Elk jaar in mei en in juli halen we een deel van de honing weg. De bijen halen nectar uit de bloemen en voegen daar bepaalde enzymen aan toe. Door verdamping en indikking ontstaat honing. Dit is een volledig natuurlijk proces . Uiteraard mag je niet zomaar alle honing weghalen uit de bijenkast. Honing is uiteindelijk voedsel voor de bijen. Het is heel belangrijk om af te stemmen met de dracht op dat moment in de natuur. Als de linde of de kerselaar bloeit dan weet je dat bijen nog voldoende nectar en ook stuifmeel kunnen binnenhalen om in hun eigen voorraad te voorzien. Heel boeiend die balans te zoeken samen met hen en de natuur.
Na de laatste slingerbeurt (honing wordt uit de raten ‘geslingerd’) dienen bijen ook nog behandeld worden tegen een natuurlijke vijand, de varroa-mijt. Dit kan op allerhande manieren, maar ik kies een zeer milde en biologische manier. Daarna kunnen ze ‘inwinteren’. Je volgt als imker op dat ze zeker met voldoende voedselvoorraad de winter ingaan want als er niets meer in bloei staat, is het voor de bijen ook gedaan dat jaar met voedsel ophalen. Mogelijks kan je als imker nog suikerwater ‘voederen’. Dat gebeurt in een voederbakje dat bovenaan de kast komt en waar de bijen vlotjes in en uit kunnen. Dit is goed om de winter door te komen maar daarna moeten ze zo snel mogelijk terug zelf natuurlijk voedsel binnenhalen, anders krijg je suiker in de honing van het volgende jaar. Ik kan nog even doorgaan met vertellen over mijn passie voor bijen, maar misschien ben ik ondertussen de interesse van een aantal lezers al kwijt gespeeld ?
Bijen voelen perfect aan hoe rustig je bent, ze geven je een idee van je eigen stress level
Rust creëren in je hoofd
Het bezig zijn met bijen vraagt ook om rust te proberen maken in je hoofd want bijen voelen perfect aan hoe rustig je bent bij het openen van de kast. Hoe rustiger je zelf bent als imker, hoe rustiger je ook kan samenwerken met hen. Dat is wel fijn want het geeft jou direct een idee van je eigen stress level. Best bijzonder eigenlijk dat je dat afleest in hoe de bijen reageren en niet in hoe je jezelf voelt.
Bij-zonder dus!
Ik heb sowieso een druk leven. Ik ben mama van 2 tieners en dat vraagt ook wel wat energie (maar geeft ook veel liefde uiteraard ? ). Het is niet aan de orde dat ik mijn kinderen even parkeer om met bijen bezig te kunnen zijn. Hoewel mijn zoon ook veel interesse heeft in bijen en graag meehelpt. Dat is een fijne combinatie natuurlijk. Zoals ik al aangaf, is het uitermate belangrijk om met een rustig hoofd aan de bijen te werken. Dus is het voor mezelf belangrijk om heel bewust te focussen en in deze focus te raken vlak voor ik de bijenkasten zal opendoen. Dan kan er niets anders bij in mijn hoofd.
De impact van mijn bij-zondere interesse
Ik denk dat ik niet specifiek meer of minder met de uitvoerende activiteit van imker bezig ben dan iemand anders. Wat blijkbaar (volgens mijn partner) dan wel bijzonder is, is de intensiteit waarmee ik me inlees in allerhande onderwerpen omtrent bijen. Mijn interesse gaat verder dan louter de praktijk van het imkeren. Ik verdiep me in het bewustzijn van bijen, in hoe zij de wereld ervaren. Ik verdiep me in allerhande wetenschappelijke artikels rond onderzoek met bijen. Ondertussen breid ik ook mijn kennis van plant- en natuurkunde uit, want ik wil graag in onze tuin een heel jaar door een zo breed mogelijk scala aan voedsel ter beschikking stellen van de bijen. Veel van mijn zogenaamde me-time gaat hier naartoe. Ik lees deze materie ‘ter ontspanning’ voor ik ga slapen. Soms wel tot middernacht. Als ik ergens heen ga en ik weet dat ik moet wachten, dan zeul ik mijn bijenlectuur overal mee naartoe. Het lijkt soms wel een obsessie maar het boeit me gewoon enorm. Het geeft me ook wel rust in mijn hoofd, als ik daarmee bezig ben valt de rest even stil, niet lang, maar wel even.
Het begon met een opleiding 3 jaar geleden en ondertussen ga ik naar 3 bijenkasten, heb ik een mini-honingwinkeltje in de tuin waar de buren graag eens honing komen kopen en ben ik eigenlijk voortdurend bezig in mijn hoofd met deze activiteit. Het is een ruimte in mijn hoofd waar ik heen kan en waar het enkel om de bijen draait. Zolang ik die ruimte voed met extra informatie voelt dat heel erg fijn en rustig aan.
Bij-zonder, maar voor mij helemaal normaal!
Anna
