Een stukje van de verleden tijd in kaart brengen

Tijd… een woord dat me direct doet denken aan mijn grootvader.  Mijn grootvader was iemand die heel strikt met tijd omging. Hij hield er van om ‘op tijd’ te eten of te gaan slapen. En in de woonkamer stond een prachtige klok die heel aanwezig de tijd aangaf. Op het uur, kwartier en halfuur hoorde je een eigen ‘ding-dong’. Zo wist ook mijn grootmoeder, die niet goed meer kon zien, steeds hoe laat het was. De bezoekjes met mijn kinderen bij mijn grootouders brachten rust want er was veel voorspelbaar. De herinneringen aan mijn grootouders zijn dan ook heel fijn.  Herinneringen… een tijd terug in de tijd. Een beleving of moment opgeslagen in het geheugen weer oproepen en verwoorden was voor mijn zoon en dochter niet altijd evident. Al hebben ze volgens mij een mega-archief in hun hoofd, iets terugvinden in dat archief en het ook goed verwoorden is niet altijd evident. Herinneringen ophalen op school zorgde vaak voor heel wat frustraties. Want op maandagochtend is het in de klas vaak de gewoonte dat er in de kring weekend- of vakantieverhalen worden verteld. Dit was vroeger geen fijn moment, vooral niet voor mijn zoon. Hij zette zich dan ook letterlijk buiten de kring of weigerde soms op maandagochtend naar school te gaan. En dus gingen we op zoek naar hulpmiddelen die hem konden helpen een stukje van de verleden tijd in kaart te brengen. En dus werden de activiteiten, die we het voorbije weekend of vakantieperiode beleefden én waarover ze iets wilden vertellen, gevisualiseerd. Dit zorgde ervoor dat we op zondag vaak samen zochten naar voorwerpen, foto’s of tekeningen over de gekozen activiteit. Van de foto’s maakten we soms een leuke collage. En als ze even niet wisten hoe te starten met vertellen, kon de juf gerichtere vragen stellen aan de hand van wat ze bij zich hadden. Ondertussen hebben zowel mijn zoon als dochter zichzelf veel vaardiger gemaakt in het ophalen van herinneringen en het verwoorden hiervan. De foto’s of voorwerpen gaan niet altijd meer mee, maar op zondagavond bekijken we nog wel steeds samen wat we gedaan hebben, waarover en hoe ze het eventueel kunnen vertellen. Een heel gezellig moment dat ik hoop nog lang te mogen koesteren.

Frie, mama van een zoon en een dochter

 

 

 
 
FacebookTwitterShare

Ontdek ook