Wie had ooit gedacht dat we zoiets zouden meemaken en dat het zover zou komen. Eerst had het virus Wuhan en andere delen van China in zijn greep, daarna verspreide het verder naar o.a. Italië en de rest van de wereld. Eerst was het een-ver-van-ons-bed-show maar dat is het al lang niet meer. We zijn ondertussen geconfronteerd met de harde realiteit en wakker geworden in een heel andere wereld. Een wereld vol angst, onduidelijkheden, onzekerheden, en ga zo maar door. Wie had ooit gedacht dat een virus begin 2020 onze levens en routines overhoop zou halen en bijna alles zou veranderen.
Het is een heel rare/vreemde tijd, er hangt ook een heel rare sfeer in winkels, supermarkten en er staan soms lange rijen wachtenden om naar binnen te mogen, op straat is het soms ijzig stil. Het is echt anders nu en de realiteit is dat we eraan zullen moeten wennen de komende dagen, weken,…. Niemand weet eigenlijk voor hoelang en hoe het verder gaat verlopen. Maar laat ons vooral hopen dat we het overleven en niet ziek worden, dat is het belangrijkste.
Het heeft inderdaad iets weg van een oorlog, maar het is een soort van oorlog tegen een vijand die je niet ziet en enkel voelt als die u te pakken heeft. Het is inderdaad heel raar zo vechten tegen een vijand die niemand ziet, behalve diegenen die hij in zijn greep heeft en datgene zorgt voor extra angst.
Want bv. tijdens oorlogen weet je wel ongeveer waar de vijand zit want je kan die soms ook zien, je hebt wapens om te strijden maar nu is het een vijand die je niet ziet, waar nog geen wapens tegen bestaan en die zich geruisloos kan verplaatsen van persoon naar persoon, dat maakt het nog extra beangstigend.
Maar laat de angst niet alles overheersen, vergeet niet te leven en te genieten van de kleine dingen zoals de zon die schijnt, een vogel die fluit,….
Het is belangrijk dat we een eigen manier ontwikkelen om met deze situatie om te gaan. Maar het is verstandig om het te doen met een tikkeltje gezond verstand en een snuifje respect.
De maatregelen zijn sinds 18 maart nog strenger geworden in de hoop de vijand in te dijken en ervoor te zorgen dat die zo min mogelijk slachtoffers maakt.
Maar of het het gewenste effect gaat hebben en of die maatregelen voldoende zijn en hoelang we die moeten aanhouden weet niemand.
Die onzekerheid boezemt mensen angst in, sommige beginnen te hamsteren, andere sluiten zich zelf af van de buitenwereld, nog andere checken constant het nieuws, er zijn er die er humoristisch mee omgaan en sommige proberen hun normale leven vol te houden,… Iedereen heeft zijn manier om met deze nieuwe, onzekere, beangstigende situatie om te gaan en dat is ok. Maar soms is het toch ook belangrijk om er even bij stil te staan. Na te denken over die mechanismen/ gedragingen en het waarom, want bijvoorbeeld als we plots gaan hamsteren dan zorgt het voor o.a. extra spanning en extra druk bij anderen. Het is belangrijk dat we een eigen manier ontwikkelen om met deze situatie om te gaan. Maar het is verstandig om het te doen met een tikkeltje gezond verstand en een snuifje respect.
Zodat we hier samen sterker uitkomen en daarbij ook extra zorg dragen voor mensen met een hoger risico, kwetsbare en eenzame mensen,… en helpen waar nodig zodat niemand er alleen voor staat in deze bevreemdende en beangstigende tijd.
We leven nu bewuster en minder automatisch omdat veel dingen anders zijn. Dat is misschien zo slecht nog niet omdat we nu plots beseffen hoe hectisch, onbewust, automatisch we in het leven staan.
Er zijn veel vragen en veel dingen onduidelijk. Plots is alles anders en zijn er veel regels en maatregelen waar we extra rekening mee moeten houden. Plots is het leven dat anders soms zo hectisch en automatisch verloopt verstoord. Plots valt een (groot) deel van de structuur en duidelijkheid weg en zijn we beland in een onzekere wereld en niemand kan voorspellen hoe het verder gaat verlopen. Voor vele creëert het ook mogelijkheden om dingen te doen waar in het hectische leven normaal geen tijd voor is. Daarnaast leven we nu bewuster en minder automatisch omdat veel dingen anders zijn. Dat laatste is misschien zo slecht nog niet omdat we nu plots beseffen hoe hectisch, onbewust, automatisch we in het leven staan.
Anderzijds brengt het natuurlijk veel ongemakken met zich mee en zorgt het ook voor verscheidene problemen o.a. lessen zijn opgeschort, winkels zijn gesloten, restaurants zijn dicht, ziekenhuizen en verzorgenden hebben het extra druk, familie/vrienden die we moeten missen, afgesloten speeltuinen, activiteiten die zijn afgelast en ga zo maar door…..
Er zijn heel veel dingen die nu on hold zijn gezet of net iets anders verlopen, maar we moeten er door. We kunnen er samen het beste van (proberen) maken zodat het toch een beetje aangenaam blijft. We kunnen elkaar helpen, respect tonen aan diegene die zich extra hard inzetten in deze moeilijke tijd,... etc.
Er is ook een maatregel om fysiek afstand te houden van elkaar, maar er zijn nog verschillende mogelijkheden om elkaar te helpen zonder die regel te overschrijden. Een voordeel daarbij is dat de technologie niet stil staat en er ondertussen duizend en 1 technologische mogelijkheden zijn om o.a. contact te houden met elkaar, les te geven en te werken op afstand. Ook zonder hightech technologie kan je contact houden door bv. brieven te schrijven, tekeningen te maken,…. Het is natuurlijk niet hetzelfde maar wel beter dan niets.
Dus laten we samenwerken, respect hebben, begrip tonen voor elkaar,… En er samen voor zorgen dat het een beetje dragelijk/leefbaar is voor iedereen. Zodat we er samen sterker uit komen en we het virus kunnen indijken…..
Veel moed, sterkte,… toegewenst in deze rare tijd….
Jade
