Autisme heeft me op mijn kop gezet
Debora
Op welke manier heeft autisme jou veranderd?
Al van bij de geboorte van onze dochter merkte, voelde ik dat er iets was, maar ik kon er geen woorden aan geven. Toen ze naar school begon te gaan merkte ik nog meer dat er iets aan de hand was. Na lang zoeken, waarbij we ook van alles probeerden: kine, therapie, logopedie, kregen we uiteindelijk op haar twaalfde de diagnose ASS. Voorheen had ze al de diagnose DCD. Als moeder was ik heel alert, wilde ik weten wat er aan de hand was, en dat heeft mij veranderd in de zin dat ik veel dieper kan en durf kijken dan ik ooit heb gedaan.
Hoe geeft autisme kleur aan je leven?
Autisme heeft mij verrijkt als mens. Hoewel aan de buitenkant van autisme vaak alles zwart-wit lijkt, ligt er aan de binnenkant een regenboog aan kleuren. Ik hou van kleur en ik kijk dan ook zo positief mogelijk naar de dingen die zich aandienen.
Als je aan je dochter denkt, waar denk je dan aan?
Mijn dochter is mijn grootste lerares. Van haar leer ik zo veel meer, ze maakt me rijker als mens, als mama. Ze heeft me geleerd om problemen op te lossen, om voor te denken, om rustig te blijven. Ze heeft me geleerd mijn gevoelens niet meer op te kroppen maar ze te tonen. Ze heeft me aangetoond dat ik haar spreekbuis ben wanneer zij zich niet kan uitdrukken. Ze heeft me geleerd moedig te zijn. En ze heeft me geleerd om door te zetten.
Wat maakt haar voor jou zo uniek en authentiek? Waar ben je trots op?
Van Jade bestaat er maar ééntje, ze is een prachtige jonge vrouw geworden. Met haar 1m78 een indrukwekkende verschijning. Ik heb haar doorheen de jaren zien groeien van een schuchtere in zichzelf gekeerde meid naar een jongedame die al eens durft te zeggen wat er moeilijk ligt. Ze heeft een originele kijk op het leven. Muziek, films en gamen boeien haar enorm en ze is altijd op de hoogte van genres waar ik het bestaan zelfs niet van afwist. Ze is gek op dieren, waar ze heel toegewijd mee omgaat. Ze heeft een zeer zacht karakter en weet ook heel goed wat ze wel en niet wil. Ze is ook heel creatief. Dit alles maakt mij een super trotse mama.
Mijn dochter is mijn grootste lerares. Van haar leer ik zo veel meer, ze maakt me rijker als mens, als mama.
Wat vind je moeilijk voor haar?
We hebben heel wat moeilijkheden gehad en nog met het hele schoolgebeuren. Wat ik het moeilijkste vind is de maatschappelijke normen die van mensen met autisme geëist worden (eigenlijk van alle mensen). Moeten voldoen aan zoveel dingen terwijl zij echt wel iemand is die weet waar ze voor staat zonder al de druk van buitenaf. Een vierkant blokje in een rond gaatje laten passen is heel erg moeilijk. Haar voorbereiden op haar leven als volwassen vrouw die op haar eentje of met ondersteuning kan functioneren is ook een lastige, want zij zelf ziet geen problemen, in haar hoofd zal alles lukken, de realiteit is helemaal anders. Zelf kan zij niet in de toekomst kijken. Dus ziet ze vaak het nut niet van een aantal te nemen stappen.
Als je aan jezelf denkt als mama, hoe heeft autisme jou veranderd?
Autisme heeft mij persoonlijk op mijn kop gezet, op een positieve manier. Ik ben veel pragmatischer geworden, sla niet snel meer in paniek, ben altijd bereid om uit te zoeken wat en hoe er kan verbeterd worden. Ik heb een bron in mezelf kunnen aanboren waar een enorme kracht zit. Mij zal je niet rap bij de pakken zien zitten.
Waarover ben je trots op jezelf?
Ik ben trots op mezelf dat ik erin ben geslaagd om de moeilijkheden aan te pakken wanneer die zich aandienen. Ook dat ik altijd mijn meisje ben blijven steunen, dat ik ondanks alles de moed steeds opnieuw vind om door te gaan.
Wat vind je moeilijk voor jezelf?
Vroeger was het veel moeilijker om ook aan mijn zoon voldoende aandacht te kunnen geven, ik was vaak op, moe, versleten. Het gezin blijven runnen en gaan werken heb ik moeten opgeven. Ik had geen energie meer over.
Maar om met een positieve noot af te ronden, we staan ten volle in het leven, met alles er op en er aan.
