Anders gaat ook
Elise
Toen ik mijn diagnose kreeg en eindelijk begreep waarom alles voor mij zoveel moeilijker is, viel er niet alleen een groot schuldgevoel weg, maar besefte ik ook dat ik het lang niet zo slecht deed in het leven. Ik ben van nature heel positief en probleemoplossend ingesteld. Hierdoor heb ik een arsenaal aan coping mechanismen weten te ontwikkelen waardoor ik kan functioneren. Na het krijgen van mijn diagnose realiseerde ik mij bovendien dat ik niet de enige was die tegen bepaalde moeilijkheden aanliep, maar dat er nog een heleboel andere mensen waren die ook naar oplossingen zochten. Ik voelde meteen de drang om mijn bevindingen met hen te delen en hen een hart onder de riem te steken via mijn blog mysig.be en nu ook via mijn boek Anders gaat ook. Lotgenoten kunnen helpen geeft mij een bijzonder warm gevoel en maakt mij oprecht gelukkig. Het geeft kleur aan mijn leven en hopelijk ook aan dat van anderen.
In de eerste plaats miste ik verbondenheid met mezelf, omdat ik mezelf nooit helemaal begreep
Mijn diagnose was ook cruciaal om mijn authenticiteit te ontdekken en het camoufleren af te bouwen. Vóór mijn diagnose voelde ik altijd een afstand, een leegte die ik niet kon verklaren. Ik miste verbondenheid met anderen, maar besef nu pas dat ik in de eerste plaats verbondenheid miste met mezelf, omdat ik mezelf nooit helemaal begreep. Sinds mijn diagnoses heb ik zoveel meer voeling met mijn authenticiteit. Ik kan nu echt mezelf zijn, waardoor ik opener ben geworden en automatisch ook meer verbinding maak met anderen. Mijn mama had gelijk toen ze mij járen geleden zei: ‘Je kan pas relaties opbouwen met anderen wanneer de relatie met jezelf goed zit’. Durf dus je authentieke zelf te zijn!
Foto © Leen Van den Meutter
