Elise Dirven stuurde ons haar gedichten: Een gedicht over autisme en de strijd om te gaan slapen 's nachts. Een gedicht over autisme en onrust in je hoofd.
Autisme in de nacht
Autisme in de nacht
woelig zijn mijn gedachten
niets dat de onrust doet verzachten
lichaam is moe
geest nog niet aan slapen toe
ogen vallen dicht
echter het bed nog niet in zicht
waarom kan ik niet gaan slapen
en overdag de wereld begapen
in de nacht op de wereld alleen
niets van drukte om me heen
genieten en toch tegelijkertijd haten
moe gestreden en gelaten
kruip ik dan maar in bed neer
tot de volgende nacht weer
opnieuw begint die strijd
ga naar uw bedje ‘op tijd’
Autisme in onrust
Autisme in onrust
Geen houvast vinden in iets
Verdwalen in alles en niets
Medicatie maakt lichaam moe
Maar hoofdje nog niet aan rusten toe
Die kamer met muren heel erg vaag
Heb ik niet zo graag:
Hoeken verdwijnen
Geen randen die een deur omlijnen
Ook mijn brein haar favoriet:
Is het vinden van de uitweg niet
In het bos der wirwar bomen
Waar al het licht is ontnomen
Greep willen krijgen op de realiteit
Het blijft een moeilijk feit
Want hoe doe je dit?
Is een vraag waar ik nog steeds mee zit…
