Toen ik ongeveer 5 jaar geleden begon met de autismetelefoon was ik eigenlijk heel verlegen en dacht dat het mij niet ging lukken, maar ik wou dit zo graag. Ik wou echt graag iets betekenen voor anderen en toen ik de vva ontdekte dacht ik: “Waarom niet met mijn levenservaringen?”.
Mijn eerste keer autismetelefoon was ik zo zenuwachtig, tot het eerste telefoontje. Het gesprek ging geleidelijk aan vanzelf. Die persoon begon zijn verhaal te doen en ineens voelde het allemaal heel vertrouwd voor mij. Meestal zijn het ouders van of partner van iemand met autisme die bellen. Mensen hebben nood aan een luisterend oor, iemand die hun begrijpt en eventueel tips geeft. Soms zijn het de kleine dingen die het hem doen, die ervoor zorgen dat ze de dingen vanuit een ander perspectief kunnen bekijken en hierdoor er weer tegenaan kunnen. Waar ik ook kracht uit put is de positieve feedback en de dankbaarheid die ik dan terugkrijg. Dikwijls hoor ik van de mensen dat ze het super vinden dat wij autismetelefoon doen. Ze zijn heel blij dat dit er is, want dat ze anders niet wisten wat te doen. Terwijl ik juist hun zo dankbaar ben dat ze hun verhaal met mij willen delen, want nog steeds leer ik nieuwe dingen bij. In mijn gezin speelde ik altijd al een belangrijke rol, maar nu dankzij dit allemaal heb ik het gevoel dat ik ook daarbuiten een belangrijke rol speel. Een tussenschakel in een o zo belangrijk thema nl. autisme.
Mensen hebben nood aan een luisterend oor, iemand die hun begrijpt en eventueel tips geeft.
Het voordeel bij de autismetelefoon vind ik ook dat er nog mensen de telefoon doen en dankzij de intervisies bij de vva leren wij elkaar ook kennen. Als mensen dan vragen hebben waarop ik geen antwoord weet dan luister ik naar hun verhaal, maar kan ik ze ook doorsturen naar iemand anders aan de autismetelefoon die hier meer over weet. We kunnen ook naar elkaar mailen en zo elkaar tips geven en een luisterend oor zijn. Op de intervisie krijgen wij ook veel tips en doen wij workshops rond bepaalde thema’s die ons kunnen helpen aan de autismetelefoon, maar ook in ons persoonlijk leven. De vele gesprekken aan de telefoon geven mij zo een meerwaarde dat ik het niet meer zou kunnen missen.
De vva geeft mij de kracht om mezelf te zijn en om open te bloeien in mijn eigen talenten. Van in het begin voelde ik mij welkom en merkte ik al gauw dat de mensen aanvaard worden zoals ze zijn ongeacht of ze autisme hebben of niet. Ik voel mij hier begrepen en gesteund. Ik zou het voor geen goud ter wereld meer willen missen.
Rebecca
