Seks.
Dat lees je goed. Deze tekst gaat over seks.
En autisme.
De tekst gaat over de invloed van autisme op seks.
Waarom?
Het is mijn bevinding dat er online weinig informatie is over seks en autisme.
En als die informatie er is, dan gaat dit dikwijls gepaard met heel wat veralgemeningen.
Zo is een van de eerste artikels die ik vind als ik “seks en autisme” intik op Google, een artikel over waarom vrouwen met autisme vrijen lastig vinden.
En wel…
Ik denk dat veel autistische vrouwen moeilijkheden met seks kunnen ervaren.
Maar dit kunnen we even goed zeggen over veel autistische mannen.
We kunnen niets en niemand veralgemenen.
Niet iedereen met autisme heeft het moeilijk met seks. Er zijn zowel autistische mannen als vrouwen die seks niet lastig vinden.
Het schrijven van dit artikel is daarom een zeker risico.
Het is enorm belangrijk om te vermelden dat ik niet kan spreken voor iedereen met autisme.
Ik kan zelfs niet spreken voor elke heteroseksuele man met autisme.
Mijn ervaringen, gedachtenproces, verlangens… kunnen natuurlijk anders zijn dan die van anderen.
Maar het is altijd waardevol om ervaringen te delen. Zeker als we willen bijleren over autisme.
Net omdat we niet mogen veralgemenen. We kunnen elkaar alleen leren begrijpen door zoveel mogelijk met elkaar in gesprek te gaan.
Woorden zijn er om te spreken. En dan is het enige wat we kunnen doen er open over vertellen.
Wees gerust. Ik ga je de details besparen.
Het wordt geen erotisch verhaal, daar zijn vast andere bronnen voor …
Wat ik wel interessant vind om te delen, zijn mijn gedachten bij mijn ervaringen.
Seks is namelijk iets waarover ik als tiener veel onzekerheden had. En mijn autisme had daar wel degelijk invloed op.
Over mensen met autisme wordt namelijk dikwijls gezegd dat ze sociaal niet zo vaardig zijn. En als tiener was ik natuurlijk nog heel hard op zoek naar mezelf. Ik was bang dat mijn gebrek aan sociale vaardigheden een afknapper zou zijn voor de meisjes. Daardoor kwamen vragen bij me op als: “Vinden meisjes iemand met autisme wel aantrekkelijk?” “Hoe weet ik dat zij ook interesse heeft?” “Hoe verloopt een intiem moment?”
Die vragen werden pas echt beantwoord toen ik een meisje leerde kennen dat interesse in me had. De praktijk is meestal leerrijker dan de theorie.
Ik had het dikwijls wel met vrienden besproken. Ik stelde ze vragen als: “Hoe leer ik iemand kennen?” of “Hoe weet ik dat iemand interesse in mij heeft?”
En die gesprekken hebben zeker geholpen. Maar de leerrijkste momenten waren toch de momenten van actie. Zoals de kennismakingsmomenten met het meisje dat mij ook aantrekkelijk vond.
Mijn ervaring
De helderste ervaring die ik kan delen over seks en autisme is mijn ontmaagding: 18 jaar was ik toen.
Via Tinder had ik een meisje leren kennen. We vonden elkaar aantrekkelijk en konden goed met elkaar overweg. We hadden een aantal keer afgesproken om kennis te maken met elkaar en alles verliep eigenlijk heel vlot. Tijdens deze gesprekken was ik heel open en eerlijk over mezelf. Ik vertelde haar zo goed als meteen dat ik autisme had. “Als ze daar op afhaakt, is het geen goed meisje voor mij”, dacht ik bij mezelf. Gelukkig voor mij haakte ze daar net niet op af. Ze vond het juist interessant en stelde me er vragen over. Ze deed haar best om me te leren begrijpen en dat was fijn. Al onze gesprekken verliepen vrij vlot. We werden snel verliefd op elkaar.
Seks is iets waarover ik als tiener veel onzekerheden had. En mijn autisme had daar wel degelijk invloed op.
En na alle mooie kleine eerste keren, was het op een gegeven avond tijd voor de eerste keer seksuele intimiteit. Met haar. Dit was enorm spannend voor mij. Het was iets nieuw. Iets onbekend.
Iets waar ik natuurlijk naar verlangde, maar toch iets waar ik onzeker over was.
Het was de eerste keer.
Mijn partner was op de hoogte van mijn onzekerheden.
Voordien had ik schrik dat zowel het feit dat ik toen maagd was als mijn autisme afknappers voor haar zouden zijn.
Maar ik had haar er eerlijk over verteld.
En daar had ze geen probleem mee.
Ze deed juist extra haar best om mij te begrijpen.
En ze vond het juist fijn dat het extra speciaal voor mij was.
Natuurlijk verliep niet alles vanzelf.
Maar het was een mooie liefdevolle nacht.
Waarom ik dit verhaal met je deel?
Het is een kort, maar ook een waardevol en eigenlijk mooi verhaal.
Naar een nacht zoals ik net beschreef verlangen, is heel normaal. Ook voor mensen met autisme.
Goed, ik geloof dat ik genoeg heb verteld over mijn eigen seksuele ervaringen.
Laten we stilstaan bij vier autismekenmerken die ik aan de hand van mijn verhaal graag wil delen met jullie:
Sociale onzekerheid en afwijzing:
Als ik eerlijk ben, maakte het hebben van autisme mij onzeker over mezelf op seksueel vlak.
Voor ik ooit een romantische partner had leren kennen, was ik bang dat het hebben van autisme me onaantrekkelijk maakte.
Dit gevoel had ik omdat ik dikwijls veralgemeningen betreffende autisme hoorde.
Mensen zeiden dikwijls dat mensen met autisme niet sociaal zijn. Of dat ze anders zijn.
En ik ben in mijn leven veel mensen tegengekomen (en kom nog steeds mensen tegen) die bang zijn dat het hebben van autisme hen onaantrekkelijk maakt.
Om diezelfde redenen dat ik net aanhaalde.
Veel mensen met autisme zijn dikwijls te beschaamd om er open over te praten. Omdat er heel veel vooroordelen zijn van buitenaf.
Mensen (waaronder ikzelf) worden niet graag geassocieerd met stereotypes.
En de vertekende beelden die mensen dikwijls over autisme hebben, maken met mensen met autisme onzeker.
Het is door deze veralgemeningen dat autisten dikwijls denken dat ze onaantrekkelijk zijn.
Dat is absoluut niet waar.
Er zijn heel weinig mensen die bij het tonen van romantische interesse op autisme afhaken.
Laat autisme dus geen reden zijn om hoop te verliezen in de romantische zoektocht.
Eerlijkheid en openheid:
Ondanks al mijn onzekerheden heb ik met mijn partner open en eerlijk gecommuniceerd.
We hebben duidelijk gesproken over mijn autisme en alle andere onzekerheden die met die avond gepaard gingen.
Ik was namelijk verlegen en had geen ervaring.
Maar ik kon er goed over praten met mijn partner. Dat is heel belangrijk.
Het is belangrijk voor momenten zoals deze dat beide partners open en duidelijk communiceren.
Luister goed naar elkaar. Vertel bijvoorbeeld open over ervaringen en verlangens.
Zo’n gesprekken kunnen best verlopen met een open en geïnteresseerde houding.
Toon aan dat je interesse hebt voor de behoeftes van je partner.
Seks is een moment van genot. Dan is het dus goed om met elkaar te kunnen bespreken wat voor jullie lekker voelt. Dikwijls vinden mensen het bijvoorbeeld leuk om eerst wat te knuffelen en te kussen. Het is fijn en handig om van je partner te weten waarvan hij of zij geniet. Het is natuurlijk belangrijk dat beide partijen zich heel goed voelen bij seksueel contact en dan is het goed om te weten wat je partner wel of niet fijn vindt.
Behoefte aan structuur:
Het is misschien een beetje stereotiep dat mensen met autisme veel behoefte hebben aan structuur.
Maar dit klopt dikwijls. Het helpt effectief om een duidelijke structuur aan te kunnen bieden aan iemand met autisme. Ook voor mij was dat in deze situatie fijn.
Mijn partner had duidelijk laten weten wat er wanneer op de planning stond. Niet dat ze letterlijk een planning had uitgewerkt, maar ik was goed op de hoogte van wat er die avond ging gebeuren.
Laat autisme geen reden zijn om hoop te verliezen in de romantische zoektocht.
Zintuigelijke gevoeligheid:
Dit komt in mijn verhaal eigenlijk niet echt aan bod omdat ik je de details wil besparen, maar het is wel belangrijk om te vermelden. We kunnen niet de veralgemening maken dat alle mensen met autisme seks lastig vinden. Maar we kunnen wel toegeven dat een grote hoeveelheid van ons er inderdaad last mee heeft.
Hoe komt dit?
Mensen met autisme hebben dikwijls last met prikkels. Prikkels zijn zintuiglijke waarnemingen en voor veel mensen met autisme komen die dubbel zo hard binnen. Seks is een enorm intiem moment en dat brengt met zich mee dat de prikkels ook enorm hard kunnen binnenkomen.
Het is een intense ervaring. Er komt natuurlijk veel lichamelijk contact bij aan te pas. Hoewel het in dit geval bij de meesten lekker voelt, is aanraking een voorbeeld van zo’n prikkel die hard kan binnenkomen.
Naast aanraking zijn er nog veel prikkels die bij seksualiteit aan bod komen. Bijvoorbeeld geuren, geluiden, dingen die je ziet en voelt…
Iedereen is een ander individu, dus iedereen ervaart die prikkels anders. Met deze prikkels omgaan, is voor sommigen moeilijker dan voor anderen.
Maar ik ben ervan overtuigd dat dit soort prikkels veel invloed hebben op hoe iemand met autisme seksualiteit ervaart.
Hulp voor mensen met autisme bij hun seksualiteit
Waar ik de tekst mee wil afsluiten, is het persoonlijk aanspreken van de volledige sector autismehulp.
Wat seks betreft, is er veel nood aan hulp voor mensen met autisme.
En ik ben ervan overtuigd dat we deze mensen beter kunnen helpen.
Hoe?
Door heel oprecht te zijn. Het aanbod voor hulp moet uit het hart komen.
Begrijp heel goed dat het mentale welzijn van mensen met autisme een veel belangrijker doel is dan geld.
Wat absoluut niet helpt, zijn veralgemeningen:
“Vrouwen met autisme vinden seks lastig” of “Mannen met autisme masturberen graag”.
We moeten niemand onnodig in hokjes steken. Doe dit ook niet bij autisten.
Hoe we wel kunnen helpen:
Het is de verantwoordelijkheid van zowel mezelf als iedereen die zich inzet voor autismehulp om correcte informatie te verspreiden.
Ik ben slechts een schrijver, ik ben niet (of nog niet) een autisme-expert. Maar ik ben ervan overtuigd dat de vier kenmerken die ik in deze tekst heb aangehaald een goede basis zijn om hulp over aan te bieden. Er zijn heel veel autistische mensen op de wereld die moeilijkheden ervaren betreffende seksualiteit.
En dit zijn vier onderwerpen om als hulpverlener bij stil te staan:
Sociale onzekerheden en afwijzing:
Hoe zorgen we ervoor dat mensen met autisme minder onzeker zijn over het hebben van autisme?
Eerlijkheid en openheid:
Hoe begeleiden we mensen met autisme om open en eerlijk te communiceren over seks (of andere dingen)?
Behoefte aan structuur:
Hoe bieden we de juiste structuur aan om het bespreken van seksualiteit voor mensen met autisme comfortabel te maken?
Zintuiglijke gevoeligheid:
Hoe begeleiden we mensen met autisme in hun omgang met prikkels bij seks?
Denk jij met mij mee?
Hoe pak jij deze vier vragen aan?
Kunnen we de mensen met deze vragen helpen?
Zal het ons lukken om de juiste hulp aan te bieden betreffende seksualiteit bij mensen met autisme.
Wel, als jij na het lezen van deze tekst, je daarvoor wil inzetten, ben ik en zijn heel veel andere mensen met autisme je dankbaar.
Geloof in jezelf. Maak ons leven beter.
Je kan het.
Succes!
Joachim Rombouts
